Het kan ons allemaal gebeuren, dat je in een situatie terecht komt waarin je vastloopt.
Soms is de aanleiding vaag en onduidelijk, is het erin geslopen. Je merkt dat je moe en futloos, verdrietig en somber wordt of boos en opstandig. Je kunt de weg naar jezelf niet goed meer vinden, je balans is zoek.
Vaak is het heel helder waarom je het gevoel hebt niet goed verder te kunnen. Bijvoorbeeld door het verlies van een dierbare, van je gezondheid, je baan, een vriendschap. Verlies en de onherroepelijkheid ervan is rauw en vol pijn. Het werpt je helemaal terug op jezelf en je moet zoeken en aftasten hoe je verder kunt leven in de veranderde werkelijkheid.
Rouwen vraagt tijd, geduld, erkenning en liefdevolle aandacht voor jezelf en je hebt het ook nodig dat de ander jou dat geeft.
Verliezen en rouw zijn onlosmakelijk verbonden met ons leven, en vaak merken we in de tijd dat we ons heel geleidelijk hebben kunnen aanpassen aan de nieuwe werkelijkheid. Wat ons blijft zijn de herinneringen, die je graag wilt delen of waar je zelf graag over mijmert.
Soms echter blijf je steken in dit rouwproces, dan kom je niet verder en blijven je gedachten malen. Je somberheid, wanhoop, het lamgeslagen gevoel worden niet minder, zachter. Misschien weet je niet zo goed meer bij wie je je verhaal kwijt kunt, wens je iemand die jouw wirwar aan gedachten en gevoelens helpt ontrafelen.
Heb je behoefte aan iemand die eens met je mee wil denken, iemand die jouw luisterend oor en gids wil zijn in het ontdekken van jouw antwoorden? Wil je onderzoeken hoe jij verder wilt en kunt op jouw eigen levenspad, dan wil ik je daar graag bij ondersteunen.